Typische Frielink’er
Gilian is zo’n typische Frielink’er. Als kind al gek van trekkers en ander groot spul, geboren en getogen in ’t (Wooldse) buitengebied, een opleiding tot loonwerker en supertrots op z’n werk. Gilian: “Dit was echt een doel van mij. Als kind ging ik al met de buurman mee op de trekker. Die grote machines, daar was ik gek op. Daar wilde ik mijn werk van maken.”
Snuffelen aan het werk van Edwin en Roy
Tijdens een snuffelstage sloeg de Frielink-vonk over: “Ik mocht een weekje met hovenier Edwin mee. Dat was leuk. Maar op de laatste stagedag mocht ik op de trekker met Roy. En dat was écht mooi. Sjoerd dacht toen ‘die kunnen we er wel bij gebruiken’, waardoor ik op de zaterdagen en in vakanties ben blijven hangen. Uiteindelijk vroeg hij of ik eerste trekkerchauffeur wilde worden en dat heb ik toen gedaan.”
Planning rondmaken
Inmiddels rijdt Gilian als vliegende keep tussen alle projecten. Zand brengen, volle containers halen en storten, materieel vervoeren. Op elke klus komt ‘ie wel ’n keer voorbij. Gilian: “Alles wat te veel is voor een aanhanger, dat breng ik.” Regelmatig springt ‘ie bovendien van z’n trekker om even te helpen met de kraan, shovel of zitmaaier. “Dat variabele is ’t mooist aan dit werk.”
“Elke dag is anders en ik kom overal en nergens.”
“De ene dag ben ik continu heen en weer aan ’t rijden, de andere dag is het wat rustiger en blijf ik op één klus. Tussendoor krijg ik regelmatig telefoontjes van collega’s met ‘ku’j even dit of dat’. Dat vind ik leuk, zo draai ik m’n eigen planning. Ik weet waar ik moet zijn en daarbinnen deel ik ’t zelf een beetje in.”
Mercedes onder de trekkers
Als je de hele dag met de trekker in de weer bent, is ’t natuurlijk prachtig als ’t een beetje een mooi ding is. En dat is gelukt, vertelt hij: “Een Fendt is de Mercedes onder de trekkers. Een Vario Automaat, geweldig comfort, topklasse vering en gewoon mooi om te zien… Sjoerd wist wel dat dit mijn voorkeur was, maar het zijn prijzige dingen hoor; ‘t duurste wat er is. Maar Sjoerd vindt het ook belangrijk dat ’t materieel gewoon goed is, daar staan we bekend om, dus na een paar jaar Deutz, hebben we nu deze Fendt.” Waar sommige collega’s niet te happig zijn op een foto, springt Gilian spontaan op. “Zullen we er even een foto van maken?” Op de deur prijkt z’n naam en op ’t dak twee luchthoorns. “Ja, die luchthoorns waren wel een wens van mij. Optisch, maar ook om even te toeteren als ik de jongens tegenkom. Vinden ze mooi.” Verder nog iets te delen? “Voeten op de mat of klompen uit als je er ooit in stapt!” Waarvan akte.
